Jesteśmy aktywistami i członkami ruchów społecznych z Europy, głównie z obszarów Morza Śródziemnego. Spotkaliśmy się w Mediolanie w dniach 13–15 czerwca 2014 roku, by zainicjować początek sieci, która przysłuży się naszej dalszej walce o sprawy lokatorskie oraz prawo do miasta.

W trakcie naszego spotkania zrozumieliśmy, że pomimo różnych warunków występujących w poszczególnych krajach, wszyscy prowadzimy tę samą walkę. Klasa panująca stara się nas rozbić, budując mury pomiędzy Południem a Północą, Wschodem a Zachodem – jak również pomiędzy krajami, które są w Unii Europejskiej i tymi, które znajdują się poza nią, między obywatelami a imigrantami, między tak zwanymi legalnymi i nielegalnymi ludźmi. My natomiast jesteśmy przekonani i przekonane, że podstawa naszego ruchu ma charakter ponadnarodowy. Jedyną różnicą, która nas określa jest ta między potężnym 1 procentem korzystającym z neoliberalnych porządków, a pozostałymi ciemiężonymi 99 procentami. Oni pragną nas podzielić – my jednak pozostaniemy zjednoczeni.

Rządy państw europejskich oraz wielkie instytucje finansowe prowadzą dziś swoją politykę kryzysową, sprowadzającą się do odbierania praw oraz zabezpieczeń społecznych. Jednocześnie odmawiają ludziom prawa do decydowania o własnej przyszłości oraz dostępu do niezbędnych zasobów. Kryzys neoliberalnego kapitalizmu sprawił, że nie posiadamy już dziś wolności, a poziom naszych dochodów wyraźnie się obniżył. Nasze życie codzienne stało się jeszcze bardziej niż dotychczas polem ekspansji neoliberalizmu.

By przeciwstawić się temu atakowi, musimy dziś walczyć zjednoczeni w ramach inkluzywnego ruchu społecznego o zasięgu międzynarodowym.

Odrodzenie reakcyjnego nacjonalizmu karmi się społecznym niezadowoleniem cierpiących ludzi. Nacjonaliści manipulują nienawiścią do Europejskiego Banku Centralnego oraz technokratycznych instytucji Unii Europejskiej. Odrzucamy autorytaryzm, faszyzm, rasizm, seksizm oraz inne rodzaje dyskryminacji oraz tłamszenia praw w myśl przekonania, że „przeszłość jako przyszłość oznacza katastrofę”.

Paląca potrzeba rozwiązania problemów mieszkaniowych staje się dziś coraz większym wyzwaniem w każdym kraju na świecie. Wielkie wydarzenia sportowe czy nieużyteczne inwestycje publiczne są skwapliwie wykorzystywane przez posiadaczy nieruchomości i deweloperów. Niszczą „środowisko miejskie“ wyłącznie po to, by budować jego nową, sprzyjającą wyzyskowi postać. Nie liczą się wcale z konsekwencjami ponoszonymi przez zwykłych ludzi. Rezultaty tego globalnego procesu dotykają dziś całą Europę. Nie tylko ci najbiedniejsi i bezdomni cierpią. Zjawisko to w jednakowej mierze dotyka także tych zadłużonych, którzy nie są już w stanie spłacać swoich kredytów. Skala łupieżczych praktyk instytucji finansowych oraz spekulacji na rynku nieruchomości wciąż rośnie. Finansiści stają się coraz bogatsi, eksploatacja terenów miejskich i wiejskich pogłębia się. Domy i budynki stoją puste, podczas gdy miliony ludzi nie mają gdzie mieszkać. Stan ten jest wykorzystywany w celu osiągania zysków w oparciu o konstruowanie nowej infrastruktury mieszkaniowej (np. poprzez kolejne programy mieszkaniowe). Buduje się coraz więcej, ale tylko po to, by generować kolejne zyski dla garstki osób. Współcześnie kwestią podstawową staje się wobec tego walka w mieście i w metropolii o przestrzenie samostanowienia oraz o sprawiedliwą i równościową politykę miejską!

Zaczynamy kampanię „Stop Evictons“, ale chcemy czegoś więcej, niż tylko się bronić. Szukamy odpowiedzi na nasze potrzeby, pragnienia i nadzieje. Zdobywamy nowe przestrzenie oporu, pozostajemy w ofensywie. Nie domagamy się jedynie określonej polityki państwa i instytucji publicznych – chcemy zmieniać nasze miasta od podstaw poprzez konflikt społeczny, pomoc wzajemną oraz bezpośredni dostęp do zasobów. Nie chodzi nam jedynie o miejsce do zamieszkania w mieście, ale także o lepsze płace, bezpłatną komunikację miejską i opiekę zdrowotną, darmową edukację oraz wszelkie inne usługi publiczne. Walczymy o przemianę naszych dzielnic i miast w terytoria oporu, w obrębie których solidarność stworzy nowy świat – nowe sposoby życia miejskiego.

Podejmujemy działania na własną rękę, polegamy na naszej własnej sile politycznej, a nie na obietnicach polityków. Okupujemy opuszczone budynki i puste domy po to, aby budować doświadczenie solidarności wewnątrz społeczeństwa opartego na wzajemnej pomocy. Potępiamy instytucje publiczne, korporacje handlujące nieruchomościami i banki poprzez demonstracje oraz kampanie informacyjne, odzyskujemy przestrzeń publiczną i poszerzamy naszą sieć walk.

Podczas naszego spotkania zdecydowaliśmy się zaproponować przedstawione poniżej strategie walki. Jednocześnie wzywamy każdy ruch oraz każdego aktywistę i każdą aktywistkę do tego, by włączył się do działania:

1) Europejska kampania przeciwko eksmisjom

Chcielibyśmy korzystać ze wspólnego logo oraz wspólnej nazwy dla całej akcji, czyli „Stop Eviction – Take the City“. Każdy może włączyć się do kampanii, organizując opór przeciwko eksmisjom w swoim mieście.

2) Międzynarodowy tydzień działań przeciwko bankom i agencjom nieruchomości, będący zarazem kampanią na rzecz przekazania mieszkań należących do miasta społecznościom lokalnym. Działania przeprowadzimy w tygodniu między 13 a 19 października, przeznaczając jeden dzień na międzynarodową demonstrację, która odbędzie się 18 października. We wspomnianym tygodniu będziemy organizować manifestacje, akcje bezpośrednie oraz informacyjne, okupując bądź zaznaczając w inny sposób swoją obecność w pustostanach.

Chcemy zdecentralizować miejsce, zsynchronizować czas! Udostępniajcie jak najszerzej informacje o swoich działaniach i spotkaniach!

Zapraszamy wszystkich – kolektywy, sieci, centra społeczne działające w dowolnym miejscu na obszarze śródziemnomorskim oraz całym terenie Europy – do włączenia się do naszej międzynarodowej sieci i aktywnego uczestnictwa we wspomnianej wyżej akcji w swojej okolicy.

Będziemy regularnie organizować nasze spotkania (pierwsze odbędzie się już w trakcie „Squatting Days” w Hamburgu).

Ideowo popieramy wszystkie lokalne, krajowe i międzynarodowe mobilizacje przeciwko agencjom nieruchomości i spekulacjom finansowym – popieramy wszystkie działania na rzecz praw mieszkaniowych i samorządności różnych obszarów.

Wyrażamy solidarność z masami ludzi, którzy dziś w Brazylii zmagają się z represjami tylko dlatego, że chcą obnażyć ciemną stronę Mistrzostw Świata w piłce nożnej organizowanych przez FIFA: eksmisje, korupcję i gentryfikację.

Łączymy się również, pełni miłości, ale i gniewu, z tureckimi towarzyszami, którzy opłakują kolejnego młodego chłopaka, który zginął z ręki sił policyjnych premiera Erdogana.

Podpisano:

Abitare Nella Crisi, Asamblea Vivienda Centro, BPM, Buendnis Zwangsraumung verhindern!, Cantiere, Comitato Antisfratto, Coordinamento Cittadino di lotta per la casa, CSOA Gabrio, Degage, Droit au logement, Ex Caserma, Gangeviertel, Hobo, La PAHC, La Pah Barcelona, La Pah Madrid, Magnammoce o pesone, Movimiento di lotta per la casa Firenze, Movimiento per la casa, OtonomSamsa, Praktyka Teoretyczna, Prendocasa/Askatasuna, Recht auf Stadt Network, Refugee Welcome Center, Rete diritti in casa, Rote Flora, Wir sind mehr, 15M Pamplona.