Obszary niewiedzy. Lewicowa krytyka literacka
Obszary niewiedzy. Lewicowa krytyka literacka
Imię i nazwisko autora tekstu, tytuł (i podtytuł) tekstu: czcionka 14 pkt, pogrubienie, wyrównanie do lewego marginesu. Śródtytuły: czcionka 12 pkt, pogrubienie, wyrównanie do lewego marginesu.
Przywoływane w tekście tytuły książek, artykułów, dzieł sztuki, filmów, audycji telewizyjnych i radiowych, konferencji: zapis kursywą (np. Kapitał, Altergodzina).
Przywoływane w tekście tytuły gazet, czasopism i innych druków ciągłych: zapis kursywą bez cudzysłowu (np. Le Monde Diplomatique, Przegląd Filozoficzny).
Krótsze cytaty (max. 3 wersy): zapis w cudzysłowie, krój prosty.
Dłuższe cytaty (powyżej 3 wersów): od nowego wersu, z wcięciem 1.25 pkt, czcionka 10 pkt, interlinia 1.5 pkt, krój prosty, bez cudzysłowów.
Cytaty drugiego stopnia: cudzysłów ostrokątny, krój prosty (np. „Kowalski powiedział »Nie«.”).
Dzień i rok: zapis liczbowy, miesiąc: zapis słowny (np. 12 maja 2001 roku, w 1998 roku, 28 kwietnia).
Wieki i dziesiątki lat: zapis słowny (np. w dwudziestym wieku, w latach dwudziestych dziewiętnastego wieku).
Przedziały dat: pełne liczby (np. w latach 1971–1977).
W miarę możliwości zapis słowny. Jeśli taki zapis wymaga zbyt dużej liczby słów lub tekst zawiera dużo danych liczbowych: zapis cyfrowy (np. dwadzieścia trzy osoby, w wieku trzydziestu ośmiu lat, trzy tysiące osób).
Liczebniki w jednostkach miar, walut, procentach: zapis liczbowy (np. 5 metrów, 56 złotych, 12 procent).
Dane bibliograficzne cytowanych publikacji wszelkiego typu podajemy:
- w tekście głównym w zapisie skróconym (nawiasowym) i
- w dołączonym obowiązkowo do tekstu wykazie literatury w zapisie rozwiniętym.
Nie stosujemy przypisów dolnych, o ile nie ma konieczności uzupełnienia zapisu skróconego komentarzem odautorskim.
10. Wzór sporządzania zapisu w wykazie literatury i przypisu nawiasowego:
a) publikacja zwarta jednego autora:jeśli publikacja ma więcej niż 3 autorów/redaktorów, w tekście podajemy imię i nazwisko pierwszego z dopiskiem et al.: (Barnes et al. 2010). W wykazie literatury podajemy natomiast wszystkich autorów publikacji;
jeśli w tekście cytujemy kilka tekstów tego samego autora wydanych w tym samym roku, to stosujemy zapis nawiasowy: (Negri 2012a), (Negri 2012b);
jeśli w tekście cytujemy różnych autorów o tym samym nazwisku, to w zapisie nawiasowym podajemy inicjał imienia, np. (H. James 2012, 8), (W. James 2012, 67);
znak przypisu dolnego: zawsze przed znakiem przestankowym;
oznaczenie czasu i miejsca wydania: w języku oryginału, pozostałe dane – w języku polskim, na przykład „New York” (nie: Nowy Jork), Winter 1998 (nie: zima 1998), red. (nie ed. by), nr (nie no.).
zaznaczenia odautorskie: czcionka pogrubiona (nie stosujemy podkreślenia ani rozstrzelenia);
odautorskie wtrącenia do cytatów w nawiasie kwadratowym: [przyp. inicjały], np. [przyp. DL];
skróty w cytatach: wielokropek w nawiasie kwadratowym: [...];
w wyrazach złożonych, nazwiskach dwuczłonowych itp. stosujemy łącznik (nie pauzę), np. Rydz-Śmigły (nie: Rydz – Śmigły), czarno-biały (nie: czarno – biały).
nie wstawiamy numerów stron oraz nie włączamy opcji dzielenia wyrazów.
Abstrakty nadsyłane do redakcji „Praktyki Teoretycznej” powinny zawierać następujące elementy:
1) Tytuł
2) Skrócony przegląd literatury w odniesieniu do której formułowana jest teza artykułu
3) Główna teza/cel artykułu
4) Skrócona argumentacja
5) Wymienienie części składowych artykułu
6) Główny wniosek/oryginalny wkład artykułu
Całość nie może przekraczać 500 słów (nie obejmuje to skróconej bibliografii przywoływanej literatury)
[/et_pb_toggle][et_pb_toggle title="Zasady publikacji" _builder_version="3.0.95" title_font="|600|||||||" title_level="h1" title_font_size="40px" icon_color="#aec037"]Liczba recenzji zewnętrznych: 2
Liczba wstępnych recenzji wewnątrzredakcyjnych: 1-2
Rodzaj recenzji zewnętrznej: dwóch anonimowych, niezależnych recenzentów spoza redakcji, o stopniu naukowym nie niższym niż autora, dobieranych ze względu na zainteresowania badawcze (tzw. double-blind review process). W wypadku tekstów powstałych w języku angielskim, co najmniej jeden z recenzentów jest afiliowany przez instytucję zagraniczną spoza kraju pochodzenia autora pracy.
Średni czas oczekiwania na recenzję: 8 tygodni
„Praktyka Teoretyczna” jest czasopismem naukowym, przestrzegającym standardów jakości publikacji przyjętych w świecie akademickim. Pismo kierowane jest zarówno do środowisk uniwersyteckich, jak i ludzi kultury, aktywistów, działaczy politycznych i wszystkich tych, którym nieobca jest krytyczna, zaangażowana refleksja nad otaczającą rzeczywistością. W szczególności pismo poświęcone jest filozofii politycznej (zarówno tej teoretycznej, jak i o bardziej praktycznym zacięciu), krytycznym naukom społecznym i szeroko rozumianym naukom o kulturze. Publikuje zarówno teksty teoretyczne, analityczne, jak i empiryczne analizy i wyniki badań.
Wychodząc naprzeciw współczesnym tendencjom w produkcji wiedzy, „Praktyka Teoretyczna” zachęca również do wykraczania poza standardowe mechanizmy pracy nad tekstem. Dlatego zaprasza autorów i autorki nie tylko do nadsyłania gotowych tekstów, ale i samych abstraktów, pomysłów i projektów badań, które mogą stać się początkiem kolektywnej pracy, owocnej wymiany myśli pośród redakcji i jej współpracowników, których grono będzie się tym samym stale rozszerzać.
Nadsyłane lub wypracowane w zespole teksty nie mogą być wcześniej publikowane lub równolegle złożone do druku w innym miejscu. Artykuły podlegają najpierw ocenie redakcyjnej (1-2 osoby), ewentualne uwagi przekazywane są autorowi w postaci not naniesionych na plik tekstowy i krótkiego komentarza. Autor/-ka w razie potrzeby przygotowuje poprawioną wersje tekstu. W następnej kolejności jakość tekstu oceniana jest przez dwóch niezależnych, anonimowych recenzentów kompetentnych w danej dziedzinie wiedzy, posiadających stopień naukowy nie niższy niż autor/-ka tekstu. Przy recenzji artykułów i kwalifikowaniu ich do publikacji w czasopiśmie brane są pod uwagę takie kryteria jak: znajomość literatury przedmiotu, znaczenie naukowe artykułu, warsztat naukowy i metoda, klarowność wywodu, spójność argumentacji, uzasadnienie wniosków. Formularz wypełniany przez recenzentów naukowych do pobrania tutaj. Autor/-ka otrzymuje informację o przyjęciu do publikacji wraz z raportem recenzenckim uzasadniającym decyzję i zawierającym ewentualne sugestie poprawek i modyfikacji. Po przygotowaniu przez autora/-kę ostatecznej wersji tekstu przekazywany jest on do korekty i w dalszej kolejności do publikacji w odpowiednim numerze „Praktyki Teoretycznej”.
Teksty prosimy przesyłać na adres: praktykateoretyczna@gmail.com.
Teksty powinny być przygotowane zgodnie z wytycznymi edytorskimi „Praktyki Teoretycznej”. Wraz z tekstem głównym plik powinien zawierać abstrakt oraz słowa kluczowe w języku polskim i angielskim. W osobnym pliku prosimy dołączyć dane kontaktowe (w tym afiliację akademicką), adres e-mail do korespondencji oraz biogram akademicki autora. Po otrzymaniu e-maila z tekstem redakcja przesyła autorowi/-ce potwierdzenie odbioru tekstu. Wszystkie dalsze ustalenia dotyczące publikacji tekstu odbywać się będą drogą elektroniczną.
„Praktyka Teoretyczna” jest pismem, które chce realizować idee wolnego dostępu do wiedzy i poszerzania domeny dobra wspólnego. Ma służyć rozwojowi nauki i krytycznej refleksji w Polsce i na świecie w imię idei wolnego dostępu do wiedzy (Open Access). Całe pismo jest udostępniane za darmo w Internecie na warunkach licencji CC-BY-NC-SA (Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Na tych samych warunkach 4.0 Międzynarodowe) w wersji 4.0 (szczegółowe warunki: http://creativecommons.org/licenses/by-nc-sa/4.0/). Artykuły w nim zamieszczone mogą być dowolnie przechowywane, kopiowane, drukowane, rozpowszechniane i wykorzystywane do celów naukowo-dydaktycznych przy zachowaniu warunków licencji. Apelujemy tylko o uznanie autorstwa i podanie źródła w myśl przyjętych w środowisku naukowym standardów.
Nie ma natomiast możliwości komercyjnego wykorzystania zgromadzonych zasobów bez pisemnej zgody wydawcy. Dostęp do czasopisma nie może być dystrybuowany za opłatą czy w jakikolwiek inny sposób limitowany przez inne podmioty.
Autorzy tekstów przyjętych do publikacji w czasopiśmie „Praktyka Teoretyczna” są zobowiązani do wypełnienia, podpisania i odesłania na adres redakcji umowy [PL.pdf, PL.doc] o udzielenie nieodpłatnej licencji do utworów, z zobowiązaniem do udzielania sublicencji CC.
Zgodnie z umową, autorzy tekstów opublikowanych w czasopiśmie „Praktyka Teoretyczna” udzielają wydawcy czasopisma niewyłącznej i nieodpłatnej licencji oraz zezwalają na użycie sublicencji Creative Commons Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Na tych samych warunkach 4.0 Międzynarodowe (CC-BY-NC-SA 4.0).
Autorzy zachowują prawa do dalszego, swobodnego rozporządzania utworem.
Autorzy nadsyłanych artykułów powinni upewnić się, czy wykorzystywane przez nich materiały nie są chronione prawami autorskimi na rzecz innych osób i ponoszą odpowiedzialność za ewentualne uchybienia w tym względzie.
Czasopismo zapewnia natychmiastowy, otwarty dostęp do wszystkich swoich treści zgodnie z zasadą, że badania swobodnie dostępne zwiększają i przyśpieszają globalny rozwój nauki i wymianę wiedzy. Redakcja zachęca autorów do zamieszczania opublikowanych w czasopiśmie artykułów (po recenzji lub ostatecznej wersji wydawcy) w otwartych repozytoriach z podaniem linku do utworu ze strony czasopisma oraz numeru DOI artykułu.
Za procedurę przyjmowania i publikowania tekstów czasopismo nie pobiera od autorów żadnych opłat.
Redakcja Praktyki Teoretycznej dokłada wszelkich starań, by zapewnić jak najwyższą jakość i rzetelność publikacji naukowych, a także wdraża i utrzymuje wysokie standardy komunikacji z autorami, recenzentami i czytelnikami.
Redakcja wdrożyła wytyczne MNiSW dotyczące rzetelności pracy naukowej i uznania autorstwa.
Redakcja przyjmuje do wiadomości, akceptuje i w miarę możliwości wprowadza standardy etycznej pracy wydawniczej zgodne z wytycznymi Committee on Publication Ethics (COPE).
W szczególności chodzi o procedury związane z dbałością o oryginalność publikacji, dostępność informacji i etycznego postępowania wobec autorów, recenzentów, czytelników i wszelkich osób trzecich takich jak osoby badane czy inni naukowcy.
Nieetyczne praktyki autorskie
Rzetelność stanowi jeden z podstawowych standardów pracy naukowej, jaki staramy się utrzymywać w naszym czasopiśmie. Zarówno redakcja, jak i czytelnicy tekstów mają prawo i obowiązek wiedzieć, jakie podmioty zaangażowane były w powstanie opublikowanego na łamach „Praktyki Teoretycznej” materiału, a także mieć pewność co do uczciwości i rzetelności autorów. Czasopismo posiada opracowane i stosowane procedury mające na celu wyeliminowanie artykułów nieoryginalnych, plagiatów, autoplagiatów i publikacji wtórnych wobec wcześniejszych prac.
W szczególności Redakcja zachęca wszystkie zainteresowane strony do postępowania w sposób etyczny. Autorzy powinni nadsyłać do publikacji tylko materiały ich autorstwa, w odpowiedni sposób informując o wkładzie innych osób, zapożyczeniach, cytatach i wykorzystaniu cudzych bądź własnych wcześniejszych badań i zaistniałych bądź potencjalnych konfliktach interesów.
Autoplagiat
W naszym czasopiśmie wykorzystywanie poprzednio opublikowanych większych partii tekstu (text recycling) uznajemy za niedopuszczalne. W wypadku prezentacji wcześniejszych ustaleń w nowym świetle czy dla innej grupy czytelniczej akceptowalne jest wykorzystanie partii tekstu dotyczących metody czy dotychczasowego stanu wiedzy. W takim wypadku autor czy autorka winna jednak jasno wskazać miejsca poprzedniej publikacji i upewnić się czy nie narusza praw autorskich osób trzecich, jak inni współautorzy czy podmioty wydawnicze.
Publikacja wtórna
Praktyka Teoretyczna publikuje oryginalne artykuły naukowe, co oznacza również, że za niewskazane uważa się prezentowanie już opublikowanych badań, opatrzonych tymi samymi wnioskami co w poprzedniej publikacji. Oczywiście autor może nawiązać do wcześniej zebranych materiałów czy przeprowadzonych badań. Należy jednak wyraźnie ten fakt zaznaczyć, wprowadzając odnośnik do miejsca publikacji i przedstawić czytelnikom zasadność takiego wykorzystania: nowe konteksty, pytania badawcze czy wnioski.
Uznanie autorstwa
Autorzy i autorki nadsyłający teksty do publikacji mają obowiązek poinformować Redakcję o udziale innych autorów czy wyspecjalizowanych podmiotów („ghostwriting”) w powstaniu publikacji (również badań będących jej podstawą). Należy także unikać sytuacji przyznawania autorstwa w wypadkach, gdy udział danej osoby w powstaniu tekstu był znikomy lub żaden („guest authorship”).
Jawność finansowania
Autorzy i autorki zobowiązani są również do ujawnienia źródeł finansowania zgłaszanej publikacji. Informacja o współautorach, współpracownikach i innych zaangażowanych (również finansowo) podmiotach powinna zawierać szczegółowe dane na temat charakteru i skali ich udziału. W szczególności należy podać źródła finansowania badań z wyszczególnieniem instytucji finansującej i numeru grantu.
Etyka prowadzenia badań społecznych
Autorzy i autorki prezentujący wyniki badań społecznych zobowiązani są dbać o dobro swoich narratorów, respondentów, informatorów i osób trzecich, których w jakiś sposób dotyczy publikowany materiał. W szczególności chodzi o dochowanie przyjętych w naukach społecznych standardów poufności materiału, informowania badanych o jego wykorzystaniu, unikania prezentacji materiału jednoznacznie wskazującej na konkretne badane osoby (chyba, że zostały o tym poinformowane i wyraziły zgodę), niewykorzystywanie danych poufnych i drażliwych (dotyczy to również materiałów archiwalnych) oraz niepostępowanie wbrew woli czy domniemanemu interesowi badanych (dotyczy to również spadkobierców czy woli wyrażonej przez osoby już nieżyjące). Dotyczy to również materiału ilustracyjnego.
Postępowanie Redakcji
Wyłączną odpowiedzialność za podane informacje dotyczące powyższych problemów (lub ich brak) ponosi autor/autorzy zgłaszający manuskrypt do publikacji. W przypadku powstania uzasadnionych podejrzeń dotyczących nieetycznych zachowań i nierzetelności naukowej, Redakcja podejmuje kroki zalecane przez COPE.
W wypadku uzasadnionych podejrzeń Redakcja stara się wyjaśnić sprawę z udziałem wszystkich zaangażowanych stron. W wypadku niesatysfakcjonujących wyjaśnień, braku woli współpracy w usunięciu problematycznych praktyk lub ignorowania sprawy Redakcja może odrzucić złożony do druku manuskrypt czy wycofać już opublikowany artykuł. Wychwycone przejawy nierzetelności naukowej i zwykłej nieuczciwości (jak plagiaty) będą dokumentowane i upubliczniane (z powiadomieniem odpowiednich instytucji, takich jak uczelnie macierzyste autorów, komisje etyki i instytucje finansujące włącznie).
Jednolitość i standard recenzji
Redakcja dokłada wszelkich starań, by postępować etycznie i rzetelnie w pracy z autorami i recenzentami. Procedura nadsyłania i oceniania tekstów przez Redakcję jest jasno opisana i stosowana w identyczny sposób do wszystkich publikowanych materiałów, jeśli nie zaznaczono inaczej. Części pisma poddawane pełnej procedurze recenzyjnej są wyraźnie oznaczone.
„Praktyka Teoretyczna” publikuje również artykuły autorstwa członków i członkiń redakcji. Materiały te podlegają standardowym i stałym dla wszystkich treści procedurom pracy nad tekstem i oceny recenzenckiej. Proces publikacji jest w takich wypadkach prowadzony przez innego redaktora niż autor.
Redakcja dba o odpowiednią jakość recenzji. Każdy oryginalny artykuł naukowy jest oceniany przez dwóch specjalnie wybranych, niezależnych recenzentów czy recenzentki. Redakcja nie płaci za recenzje i nie zleca recenzji w pakietach. W wypadku uzasadnionego podejrzenia konfliktu interesów lub bliskiej współpracy między autorką a recenzentką wybierani są inni recenzenci. Redakcja akceptuje wskazania autorów dotyczące unikania określonych recenzentów i nieustannie poszerza bazę recenzentek.
Sprawy konfliktowe i tryb odwoławczy
Na każdym etapie komunikacji z autorami i recenzentami Redakcja dopuszcza polemikę i uargumentowaną dyskusję. Redakcja przyjmuje uwagi krytyczne co do swojej pracy i stara się uwzględnić je w dalszych działaniach. W razie potrzeby autor ma możliwość dyskusji z uwagami i ocenami recenzentów wewnętrznych, jak i zewnętrznych i komunikowania się zarówno z Redakcją, jak i – za jej pośrednictwem – z recenzentami. Redaktorzy pisma starają się uwzględniać merytoryczne argumenty autorów na ich korzyść. Niezgoda autora czy autorki z sądami recenzentów nie są jednak wystarczającą podstawą do zmiany decyzji redakcji. W uzasadnionych przypadkach Redakcja kieruje artykuły do ponownej recenzji.
Redakcja dba o poufność recenzji, nie upublicznia recenzji ani korespondencji z autorami i recenzentami, chyba że na ich wyraźna prośbę. Redakcja – również w wypadku konfliktów – nie ujawnia tożsamości recenzentów wewnętrznych jak i zewnętrznych przyjmując, że jest to podstawowa zasada zapewniająca rzetelność ich pracy. Jednocześnie Redakcja uważa za niestosowne publikowanie czy publiczne komentowanie pracy recenzentów wewnętrznych i zewnętrznych przez autorów i autorki. W takich wypadkach zalecany jest rzeczowy kontakt z redakcją i uargumentowana polemika z recenzjami.
Procedura antyplagiatowa
W celu zapewnienia autentyczności i wysokiej jakości publikowanych artykułów, czasopismo realizuje nowoczesną procedurę ich oceny i należy do systemu CrossCheck.
CrossCheck jest to inicjatywa stworzona przez CrossRef oraz iThenticate i powstała, aby zapewnić profesjonalną pomoc w zapobieganiu publikowania plagiatów i innych form nierzetelności naukowej. System oferuje wysokiej klasy narzędzie porównywania dokumentów z największą na świecie bazą treści naukowych pochodzących od wielu wydawców.
Redakcja Praktyki Teoretycznej informuje, że przypadki wskazanych tu negatywnych praktyk będą demaskowane, włącznie z powiadomieniem odpowiednich podmiotów (instytucje zatrudniające autorów, towarzystwa naukowe, edytorzy naukowi, itp.).
[/et_pb_toggle][/et_pb_column][et_pb_column type="1_4" _builder_version="3.0.95" parallax="off" parallax_method="on"][et_pb_sidebar _builder_version="3.0.95"][/et_pb_sidebar][/et_pb_column][/et_pb_row][/et_pb_section]